Wandeling “Hemels leven”
Het Zipfestival is gestart met een ‘Verwonder-wandeling’. Het weer was geweldig. We liepen onder een helder blauwe hemel op een kleurrijke aarde met een gids om nog meer onder de indruk te raken van de mooie schepping. Wat is de natuur mooi op De Bol.
Sander: ‘Wie ben ik als gids en natuurliefhebber. Soms ben ik gids namens Staatsbosbeheer. Vandaag heb ik mijn eigen pet op. Als natuurliefhebber met als gids de Bijbel. Want ik geloof dat in de natuur een stukje hemels leven zichtbaar is’
De Bol is een aardkundig monument, een stukje landschap waar natuurlijke processen zichtbaar zijn in de bodem. Je kunt zien hoe de bodem ontstaan is en uit welke lagen hij opgebouwd is. Vaak groeien er bijzondere planten.
Water en land zijn in strijd met elkaar. Rivierduinen ontstaan, en planten proberen het land elke keer weer vast te houden. Dat lukt niet altijd. En toch houden ze vol, alsof ze ooit zullen overwinnen.
De Bol heeft zijn karakter dus het zelf in zijn bol. Trekt zijn eigen plan, of beter gezegd; laat zich elke keer verassen door de wind en het water. Wij willen ons vandaag hier laten verwonderen. Daarbij moeten wij open staan om nieuwe dingen te zien en scherp zijn door al onze zintuigen in te zetten.
Als de wind die waait met vlagen
Zo verrassend waait de Geest.
Soms een storm met donderslagen,
Soms een stem: “Weest niet bevreesd.”
Soms een vlam, een vonk van boven,
Soms een haard, die laait van vuur.
Soms een lamp, die uit kan doven,
Soms een glans van korte duur.
Soms een wolk, die gul wil geven
Schaduw op geblakerd land.
Soms een zon, die hoog verheven,
Zindert op het mulle zand.
Bron van lachend, levend water,
Bedding, beek, rivier, fontein.
Stroom van heil, maar even later …
Opgedroogd en weer woestijn.
Als een woord dat de weg wil wijzen,
Richting geeft en ruimte biedt.
Als een brood, een vaste spijze,
Soms, soms even, soms ook niet.
Soms, soms lijkt geen wind te waaien,
Alles tevergeefs geweest.
Totdat weer in lichterlaaie,
Vonkt en vlamt, het Vuur, de Geest!
André Troost.